Bij de World Cup in Innsbruck heeft Kimberley vrijdag haar rentree in wedstrijdverband gemaakt. Ze sleede haar eerste wedstrijd sinds ze terugkwam uit Lake Placid, waar ze begin december een spierscheur in haar bovenbeen opliep. In Innsbruck eindigde Kimberley als 24e. “Eigenlijk een plaatsje hoger dan verwacht, want we gingen al van de 25e plek uit”, vertelt Kimberley. “Ik moest hier deelnemen omdat ik de punten echt nodig heb om het WK te halen. Bij het starten moest ik inhouden om mijn been niet teveel te belasten.”

Kimberley werkt nog volop aan haar herstel en het gaat ook steeds beter. Volle bak sprinten, dat zit er echter nog niet in. “De start is een sterk punt van mij, maar nu had ik de langzaamste start van iedereen. En dan ging ik eigenlijk nog te hard ook. We wilden in 6.00 seconden beginnen, maar dat werd nog 5.86 seconden. Dat kon ik ook wel voelen, maar voor nu was dit wat nodig was. Ik mag gewoonweg niet harder op dit moment en hoop richting de komende wedstrijden weer meer te kunnen, want om het WK te halen zal ik nog wel echt meer punten moeten pakken.”

De wedstrijd in Innsbruck verliep overigens chaotisch. “Normaal zit er twee minuten tussen twee atleten, maar bij mij vloog na 1.20 minuten het licht plots op groen. Dat was een fout van de organisatie en het verraste ons, maar we besloten maar wel te gaan. Ik had vervolgens nog een keer mogen afdalen. Na mijn afdaling had ik dus wat last van mijn been. Dat was niet heel erg, maar wel genoeg om te besluiten om niet opnieuw te gaan. En ik moest die keus ook al maken nadat er pas acht meiden naar beneden waren gegaan, dus dat was voor mij te snel.”

Waar haar afdaling niet echt goed in beeld werd gebracht, waarschijnlijk doordat ze al zo snel naar beneden werd gestuurd, had Kimberley zelf nog wel een redelijk beeld van haar afdaling. “Van mijn sprint had ik in eerste instantie niet het idee dat het veel effect had. Je hebt niet veel tijd en je moet eerst rustig worden om de slee goed te sturen. De start was iets beter dan in de trainingen. Alleen in bocht zes maakte ik een overcorrectie, deels toch door de adrenaline van de chaotische start, en dan krijg je een soort sneeuwbaleffect. Maar voor nu kan ik hier zeker tevreden mee zijn.”