Stilzitten. Het is niet dat wat ik het liefst doe. Sterker nog, laat mij maar lekker bewegen en sporten. Dan is een blessure dus extra lastig. Het spierscheurtje in mijn bovenbeen dat ik in Lake Placid opliep, heeft er dus voor gezorgd dat ik middenin het seizoen plots niets kon doen. Dat was frustrerend, maar gelukkig is er licht aan het einde van de tunnel. Sterker nog; ik mag weer gaan sleeën en met wat geluk kan ik al vrij snel weer in wedstrijdverband in actie komen.

Van de dokter heb ik de zogenaamde ‘Go’ gekregen om weer te gaan sleeën. De World Cup van deze vrijdag in La Plagne komt nog wel te vroeg, maar ik ben heel blij dat ik nu uit kan kijken naar deelname aan andere wedstrijden deze maand, wellicht al in Innsbruck. Na het gedwongen stilzitten om mijn been te laten herstellen, zal dat wel met een wat andere insteek zijn dan ik aanvankelijk aan het begin van het seizoen voor ogen had. Ik ben nu echter al heel blij dat ik weer kan gaan afdalen. Ik wil me graag in februari nog laten zien bij de EK en WK. Om dat te kunnen doen heb ik de komende World Cup’s hard nodig binnen mijn programma.

Natuurlijk houd ik jullie de komende weken weer op de hoogte van mijn vorderingen en mijn wedstrijden. Blijf me dus volgen!

Kimberley