Zelfde trainingen in twee verschillende werelddelen

Na een mooie periode in Amerika, ben ik inmiddels alweer even terug in Nederland. Hier doe ik wat ik daar ook deed; trainen. Het verschil is alleen dat ik in Amerika meer met een groep kon trainen en ik daar geen andere afspraken had. Dat zorgt er toch voor dat je met wat meer rust toewerkt naar het volgende seizoen. Ik vond het dan ook erg fijn om daar te zijn. Uiteindelijk kom je iets meer tot rust en dat zorgt ervoor dat de dingen die je moet doen, de trainingen, toch nog wat makkelijker gaan.

Qua trainingen deed ik in Amerika eigenlijk hetzelfde als in Nederland; krachttraining en sprinttraining. Hier hoef ik de krachttrainingen niet alleen te doen, maar de looptrainingen wel. Dat was daar anders, want we waren meestal met zijn tweeën of drieën en zelfs soms met meer. Dat maakt het leuker en je hebt mensen om je aan op te trekken. In Nederland doe je je sprints toch vaak met het idee ‘het zal wel goed zijn’. Daar kun je je echt met anderen vergelijken.

“Vuurwerk in de zomer is voor een Europeaan toch gek”

Bijna twee maanden zat ik aan de andere kant van de wereld en natuurlijk heb ik niet alleen maar getraind. Zo heb ik er onder meer Independence Day meegemaakt op 4 juli en dat was wel bijzonder. Dat is in Amerika één grote feestdag, waar echt naartoe geleefd wordt. In de week ervoor zag je overal reclame en je kon écht alles wat je je maar kan bedenken in het rood-wit-blauw kopen. Ook het vuurwerk hoorde erbij en dat is voor een Europeaan in de zomer toch gek. Wij hebben dat alleen met Nieuwjaar en niet met deze warme temperaturen.

Terug in Nederland stonden er ook alweer een paar activiteiten te wachten, waarbij ik op 14 juli zelfs een dubbel programma had. In mijn woonplaats Ede werd namelijk de nieuwe Topsporthal geopend. Die is opgezet omdat men een goede poule qua breedtesport heeft in de gemeente, maar dit ook graag op wil krikken richting topsport. Daar waren nooit faciliteiten voor en die zijn nu gecreëerd. Er zullen meerdere sporten in de hal aan de slag gaan en ik mocht bij de opening vertellen over het belang van de hal.

“Leuk om sporters uit Pyeongchang terug te zien”

Na die opening kon ik al snel door naar Otterlo. Daar was namelijk diezelfde dag de skeelerronde en daar werd ik als olympïer gehuldigd. Dat was al erg leuk, maar ook om die skeelerronde te zien. Het was een ontzettend mooie strijd. Bij de huldiging was ik als inwoonster uit de gemeente uitgenodigd, maar daarnaast werden ook veel schaatsers gehuldigd, die zelf deelnamen aan de wedstrijd. Het was ook erg leuk om zo weer wat sporters terug te zien waarmee ik in Pyeongchang zat.

Het geeft ook mooi het verschil aan tussen wat er in Nederland op je pad komt en wat er juist niet op je pad komt als je hier niet bent. Nu ben ik blij om even hier in Nederland te kunnen trainen. Dat doe ik overigens de komende tijd niet constant. We hebben hier immers geen startbaan. Daarvoor ga ik komend weekend bijvoorbeeld naar Winterberg en dat doe ik vervolgens elke drie tot vier weken. Daarnaast blijf ik de komende maanden, in aanloop richting het seizoen dat in december start, natuurlijk doorgaan met mijn kracht- en sprinttrainingen. Ik houd jullie op de hoogte van wat er nog op mijn pad komt!

Kimberley

1 reactie

  1. Marlon op 2 augustus 2018 om 19:14

    Veel respect voor je. Wintersporten en Skeleton in het bijzonder kan je zo groot gedeelte van het jaar niet beoefenen (is mijn idee). Extra uitdaging om dan het gehele jaar gefocust te blijven. #respect en #bewondering