Nog iets meer dan een maand en dan start het nieuwe seizoen alweer. De zomer is voorbij gevlogen en ik kijk er naar uit om mijn eerste afdalingen weer in wedstrijdverband te maken. Dat doe ik na heel wat trainingen ter voorbereiding, waarbij ik een groot deel van deze maand in Lillehammer heb gezeten. Die baan in Noorwegen is één van de eerste banen die open gaat in Europa, ieder jaar in de eerste week van oktober. Het is één van de redenen waarom we het seizoen hier beginnen.

Ook niet onbelangrijk is dat ik samenwerk met een Noorse atleet, Alexander Hanssen. We delen een coach, fysio, et cetera. Als Noor is het daarbij toch gemakkelijker om trainingstijd te krijgen op een Noorse baan, dan bijvoorbeeld op een Duitse baan.We zitten nu met het team een aantal weken in Lillehammer om er allereerst weer in te komen. Het wennen aan de snelheid, aan de G-krachten en ook wel een beetje aan de kou. Rond deze tijd van het jaar is het hier immers meestal al rond het vriespunt.

Maar we zijn natuurlijk met meer dingen bezig in deze eerste weken op het ijs. Zo is er aandacht voor het verbeteren van de techniek van het sleeën zelf, zoals het sturen en mijn positie op de slee. Ook is het de bedoeling om ervaring op de doen met de verschillende runners onder de slee. Het is dus een belangrijk trainingsblok om weer stappen te maken dit jaar ten opzichte van vorig jaar.

Tussen het trainen in Lillehammer door ben ik nog een paar keer een paar dagen naar huis gekomen om de fysieke training op peil te houden. Ik probeer daarbij te zorgen dat mijn start zo goed mogelijk is aan het begin van het wereldbekerseizoen. Als we hier klaar zijn gaan we naar het Letse Sigulda om te trainen op de baan waar het EK is en naar het Duitse Altenberg waar het WK is, voordat ik eind november naar Amerika vlieg voor de eerste wereldbekerwedstrijden.

Kimberley